Υπερηχογράφημα Μυοσκελετικού

Το υπερηχογράφημα αποτελεί μια ευρύτατα διαδεδομένη διαγνωστική μέθοδο. Στις παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του κλινικού γιατρού. 

Ποιες παθήσεις του μυοσκελετικού μπορούν να διαγνωσθούν με τη βοήθεια των υπερήχων;

  • Παθήσεις του ώμου (ορογονοθυλακίτιδες, τενοντίτιδες ή ρήξεις του στροφικού πετάλου του ώμου κ.α.)
  • Παθήσεις του γόνατος (τένοντα του τετρακεφάλου, επιγονατιδικού, πλαγίων συνδέσμων κ.α.)
  • Παθήσεις του ισχίου (θλάσεις, τενοντίτιδες, ανίχνευση συλλογής υγρού εντός της άρθρωσης)
  • Παθήσεις της ποδοκνημικής και του άκρου ποδός (διαστρέμματα, ρήξεις συνδέσμων, παθήσεις του αχιλλείου τένοντα, πελματιαία απονευρωσίτιδα, νεύρωμα Morton κ.α.)
  • Παθήσεις αγκώνα (επικονδυλίτιδες, ρήξη του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου, βλάβες των πλαγίων συνδέσμων κ.α.)
  • Παθήσεις του καρπού και της άκρας χείρας (τενοντοελυτρίτιδες, γάγγλια, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα κ.α.)
  • Μυίκοί τραυματισμοί

Πλεονεκτήματα του υπερηχογραφήματος του μυοσκελετικού:

  • Ασφάλεια (δεν χρησιμοποιείται ιοντίζουσα ακτινοβολία, μαγνητικό πεδίο ή σκιαγραφικά)
  • Δεν υπάρχουν οι αντενδείξεις άλλων μεθόδων (κύηση, παιδική ηλικία, βηματοδότης, παρουσία εμφυτευμάτων, κλειστοφοβικοί ασθενείς)
  • Δυνατότητα συσχέτισης με την κλινική εικόνα, καθώς ο γιατρός τοποθετεί τον ηχοβολέα στην περιοχή ευαισθησίας ή στο ανατομικό σημείο ενδιαφέροντος με βάση την κλινική εξέταση.
  • Δυνατότητα δυναμικής εξέτασης (το πάσχον μέλος εξετάζεται υπό κίνηση για να αναδειχθούν πιθανές βλάβες που δεν ανιχνεύονται σε ηρεμία)
  • Δυνατότητα πραγματοποίησης στοχευμένης παρακέντησης, όπως για την έγχυση φαρμάκων και PRP, πράγμα που αυξάνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
  • Χαμηλό κόστος
  • Σχετικά μικρή διάρκεια της εξέτασης.